ഗന്ധങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കാനായെങ്കിൽ!
ദൃശ്യം ചിത്രമാകുമ്പോലെ...
ചലച്ചിത്രമാക്കിയ ചലനങ്ങൾ പോലെ..
പഴുത്ത പീച്ചിസ് പഴങ്ങളാണ്
ചിന്തയെ ചൊടിപ്പിച്ചത് !
മുറിയിലാകെ നിറഞ്ഞ മൂന്നാറിന്റെ മണം കരുതിവയ്ക്കാൻ കൊതിച്ചു.
ചിമിഴിൽ അടച്ച്
വാസന ദ്രവ്യമായല്ല!
അതിന് തനിമ ഇല്ലല്ലോ.
പൂവും പഴവും ചിരിച്ച് പരത്തുന്ന സുഗന്ധമെവിടെ...
വെന്തുരുകി വാറ്റിയ
തൈലങ്ങളെവിടെ...
എനിക്കു കാത്തു വെക്കേണ്ടത് ഗന്ധങ്ങളുടെ നൈസർഗികതയെ...
സ്വാഭാവികതയെ...
നിമിഷാർദ്ധത്തിന്റെ
അനുഭവവേദ്യതയെ!!
അതെ.
ഛായാചിത്രം ദൃശ്യത്തിന്
അനശ്വരത പകർന്ന പോലെ..
ഗന്ധങ്ങൾ അരൂപവും
അനുപമേയവും..
പരിമിത നിർവചനീയവും..
മനചിമിഴല്ലാതൊരിടമുണ്ടോ മണം വെക്കാൻ?
No comments:
Post a Comment